اگر خداوند بى نیاز است، چرا در قیامت از اجزاى طبیعت کمک مى گیرد


 خداوند بى نیاز است و قدرت بى انتها دارد، لیکن اراده کرده که همة کارها را از راه اسبابش انجام دهد. امام صادق(ع) فرمود: "خداوند امتناع دارد که امور عالَم را جارى کند مگر از راه سبب ها".[5]

البته باید توجه داشت که قوانین جهان آخرت با قوانین حاکم بر دنیا کاملاً متفاوت است و در آن جا از طبیعت دنیا خبرى نیست. با انقراض عالم و پایان یافتن عمر دنیا همه چیز و همه کس از میان مى رود و تمام امور دنیوى و شئون حیاتى و با همة‌ قوانین و مقررات تکوینى اش خاتمه پیدا مى کند، سپس به ارادة خالق توانا، جهان نوسازى مى شود و قوانین و مقرّرات جدیدى بر آن حاکم مى گردد که با قوانین و مقررات دنیا قابل مقایسه نیست. در قیامت عذاب الهى یا نعمت هایى که به انسان مى رسد، تجسم اعمالی است که در دنیا انجام گرفته است.

قرآن مى فرماید: "در قیامت هر انسانى تمام اعمال خوب خود را که در دنیا انجام داده است،‌ حاضر مى یابد و همچنین اعمال بد خود را. دوست دارد بین او و اعمال بدِ تجسم یافته اش، نهایت درجة‌دورى فاصله باشد".[6]

پس خداوند در عین بى نیازى و داشتن قدرت مطلق خواسته است تمام کارها را از راه سبب هایش انجام دهد. افزون بر این در قیامت مسئلة طبیعت و اسباب مسبّبات مطرح نیست بلکه هر چه آن جا پیش مى آید،‌ همه نتیجه و تجسم کار هایى است که در دنیا انجام داده ایم. قرآن فرمود: "هر کس هموزن ذرّه اى کار خیر انجام دهد، آن را مى بیند،‌ و هر کس هموزه ذرّه اى کار بد کرده، آن را مى بیند".1[7]

[5]بحارالانوار، ‌ج 2، ص 90، حدیث 14.

[6]آل عمران (39) آیة 30.

[7]زلزله (99) آیة‌ 7 _ 8.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد